De familie Rodenburg had onze werkgroep gevraagd of we met een stand wilden komen staan op de natuurbelevingsdag voor kinderen op 4 juni.
We moesten even intern kijken of we voldoende vrijwilligers hiervoor hadden en Roeland, Anita en Jos stelden zich beschikbaar voor deze dag.
Eigenlijk wisten we niet geheel wat er die dag zou gaan gebeuren, dus dat maakte het geheel toch wel een beetje spannend, maar niet minder leuk!
We waren alle drie op tijd aanwezig en dus was onze stand klaar op het moment dat de eerste mensen langs kwamen lopen.
Naast ons stond de tafel voor het uilen ballen pluizen en daar werd de hele dag erg veel gebruik van gemaakt en was leuk om te zien!
Verder stond in de stal ook nog een stand van een imker en dat was ook erg interessant om te zien.
Buiten waren er ook veel dingen te doen, zoals met een begeleider het veld in om naar de natuur aldaar te gaan kijken en vogels te herkennen en voor aan de weg konden de kinderen met schepnetjes in de sloot op zoek gaan naar het leven aldaar.
We hebben een leuke dag gehad en zouden daar volgend jaar zo weer aan mee kunnen werken, mits het dan weer georganiseerd wordt.
Ondertussen kan je dan ook denken aan meer organisaties om hieraan deel te kunnen gaan nemen, zoals onder andere de Vogelbeschermingswacht Zaanstreek zelf en de scouting/zeeverkenners of misschien zelfs de wildopvang en de kanovereniging, die daar ook dichtbij zitten en niet te vergeten Fort bij Krommeniedijk, die er vlak naast ligt.
2021 was het tweede Corona broedjaar, waarin we niet bij alle kasten konden komen die we hebben hangen vanwege bezoekbeperkingen en dergelijke.
Hierdoor zijn de cijfers van deze twee broedjaren wat moeilijker in context te zetten met die van de jaren er voor.
De cijfers zijn best grillig als je naar het staatje kijkt en waar we veel minder jonge Torenvalken mochten verwelkomen deden de kerkuilen het weer redelijk goed en hadden we maar 1 geregistreerd Ransuilen nest in ons werkgebied. 2020 en 2021 zijn voorbij en we kijken vol goede moed naar het broedseizoen van 2022 en hopen weer op betere broedcijfers en meer nestbezoeken om de jongen te kunnen tellen, te controleren en te ringen.
Verse nestkasten zijn weer her en der opgehangen en ook veel oudere kasten zijn vervangen door nieuwe, zoals deze steenuilen kast.
Hieronder een aantal foto's van de werkzaamheden die dit voorjaar gedaan zijn.
Broedgeval rosse stekelstaart in het Wormer- en Jisperveld
21-06-2021 15:25
WORMER – De rosse stekelstaart is de spreekwoordelijke wolf in schaapskleren onder de eenden. Je raakt gedrogeerd door zijn uiterlijk met felle kleuren, maar pas op! Natuurliefhebbers zien hem liever gaan dan komen en dit is niet zonder reden.
Door David Sluis en Marcel Boer
Al een paar jaar verblijft dit frappant uitziende exotische eendje ‘s zomers in het Wormer- en Jisperveld. En sinds vorig jaar is hij ook tot broeden gekomen. Niets aan de hand zou je denken. Maar de rosse stekelstaart, genoemd naar de puntige rechtopstaande staart die vooral na een onderwaterduik ineens opveert als een springveer, is wat voortplanting betreft niet zo kieskeurig en daar schuilt het probleem.
De rosse stekelstaart is een eend die zijn oorspronkelijke leefgebied in Noord-Amerika heeft. Vanwege zijn pracht wordt hij ook gehouden in privécollecties in Europa. Maar daar is hij tientallen jaren geleden uit ontsnapt en vormt nu een bedreiging voor een deel van de inheemse duikeendenfauna. Dat dit niet onschuldig is, blijkt wel uit het feit dat de rosse stekelstaart in Spanje kans heeft gezien om de nauw verwante en zeldzame witkopeend met uitsterven te bedreigen. Daarom mag hij in de gehele EU bejaagd worden en het liefst worden uitgeroeid. Ook mogen er geen nieuwe dieren verhandeld of gefokt worden.
Dit jaar had de woerd (het mannetje) in het Wormer- en Jisperveld bij afwezigheid van soortgenoten een vrouwtje tafeleend (ook een duikeend) versierd. Nu zwemt hij trots met vrouw en vijf bastaardpullen (hybriden) in het rond. De hybriden zelf zijn meestal onvruchtbaar. Tafeleenden zijn algemeen en zullen niet snel bedreigd worden door dit ene broedgeval. Maar het is zeker een ontwikkeling om in de gaten te houden. Beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald.
Foto’s: Jos Spijkerman
De eerste planning was om op zondagmorgen 20 juni het water op te gaan voor onze jaarlijkse ringdag van de werkgroep in het Wormer en Jisper veld, maar doordat er in de weken hiervoor al diverse nesten geringd werden met al zeer grote jongen daarop werd er besloten om deze tocht met een week te vervroegen naar 13 juni.
Prachtig weer deze zondag en bij het vertrek was het nog heerlijk stil op het water en konden we genieten van het uitzicht dat we voorgeschoteld kregen.
Op 11 mei waren de nesten voor de laatste keer gecontroleerd en met die lijst aan nestgevallen vertrokken we naar nest 1 voor deze dag, een buizerd nest waar 3 eieren op gezien waren bij deze controleronde. Eenmaal bij het nest aangekomen pakte Jos zijn spiegelstok en schoof deze tot maximale hoogte uit en met de kleine camera bovenop deze spiegelstok gemonteerd kon hij op zijn telefoon deze beelden ontvangen en bekijken en bleek dit nest nu leeg te zijn. 3 eieren verdwenen, geen jongen en ook geen poepsporen onder de nestboom, dus een mislukt nestgeval en dat is jammer.
Lees meer: Jaarlijkse ringdag werkgroep 2021 Wormer en Jisperveld
Afvallige Slechtvalken?
Dat je van je geloof kan vallen is bekend, maar dat je ook van een kerk kunt afdondderen merkten we vandaag.
Om 11.00 uur ontvingen we van de wildopvang in Krommenie een appje dat er twee jonge Slechtvalken bij hun waren gebracht die vanuit de directe omgeving van een kerk in de omgeving afkomstig waren.
Of wij op de hoogte waren van een broedsel op/rond deze locatie, nou nee dus....
