Deze week is onze werkgroep begonnen met het ringen van de eerste kerkuilen in ons werkgebied.
Kees Boer, een van onze gediplomeerde ringers, begeleidde maandag 20 mei de sessie in Assendelft, waar vier jongen van een ring werden voorzien.
Er waren bij deze gebeurtenis twee opmerkelijke zaken:
De kast waarin de jongen zijn geboren is 21 (!) jaar geleden geplaatst in de koeienstal van een agrarisch bedrijf.
Omdat op het erf ook een torenvalk is geplaatst, komen we daar elk jaar om de inhoud te controleren en eventuele torenvalkjongen te ringen. Bij elk bezoek wordt dan een blik geworpen op de kerkuilenkast.
In als die jaren is er echter nooit ook maar een spoor gevonden van de aanwezigheid van de kerkuil. Noch sporen van poep, noch braakballen werden aangetroffen. Dit jaar echter, bij eenzelfde controle, bleek de hele stal bezaaid met braakballen en overal lagen witte poepsporen. Een controle van de kast leverde maar liefst 4 al redelijk volgroeide jongen op! We zijn blij dat we de kast al die tijd "nutteloos" hebben laten hangen....
Het tweede bijzondere feit was dat de moeder van de jongen bij het openen van de kast ook aanwezig was bij haar viertal.
Meestal zijn de ouders, bij grotere jongen, overdag elders op een "roestplaats" (rustplek), aanwezig en komen pas na de schemering weer terug om de jongen met muizen te voeren.
Dit vrouwtje had blijkbaar behoefte aan gezelligheid en was thuis.
Direct hebben we hiervan gebruik gemaakt en ook haar geregistreerd en van een ring voorzien. Een mooie bijvangst derhalve.
Later op de avond gingen wij op pad om onze eerste "echte" kerkuilen te ringen. Deze werden namelijk geboren in een kast die in de toren van een kerk is geplaatst.
Ook deze kast heeft er jarenlang gestaan, zonder dat er in werd gebroed door de kerkuil. Dit jaar echter hebben ze de kast gevonden en een gevecht op leven en dood moeten voeren met kauwen, die de kast ook wilden benutten.
De ingang van de kast (een soort van sluis, bedoeld om de kauwen te weren), werd door deze laatste beesten elke dag vol gegooid met takjes, waardoor de in- en uitgang van de kast werd versperd.
Toevalligerwijs werd dit gelukkig door de beheerders van de kerk op een dag geconstateerd.
Dat dit tegelijk was met de eerste eileg, is een geluk van jewelste. We zullen dit maar toeschrijven aan de Voorzienigheid, die waarschijnlijk ook blij was met dit eerste broedsel in een kerk in Zaanstreek (voor zover mij bekend).
De beheerders zijn na deze ontdekking elke dag, soms tweemaal per dag, de toren in geklommen om de takjes te verwijderen, zodat de uilen hun kast konden bereiken en verlaten..
Hadden ze dit niet gedaan, dat zouden de uilen, als de uitgang geblokkeerd zou zijn overdag, zeker zijn verhongerd, omdat ze geen drive hebben om zich eruit te vechten.
In de boeken zijn gevallen bekend van dood gevonden uilen, onder een laag van takken die door kauwen naar binnen zijn gesleept..............
De drie jongen zijn geringd, gewogen en gemeten en komen in onze registratiesystemen voor als onze eerste "echte" kerkuilen.
Een van de jongen valt op door zijn of haar heel donkere uiterlijk.
Op dinsdag 21 mei heeft Jos Blakenburg op een adres in Assendelft de aanwezige ransuilen geringd en geregistreerd.
In een torenvalkkast had moeder ransuil zes eieren gelegd, waarvan er bij deze controle drie bleken te zijn uitgekomen en drie niet.
Nadat de jongen waren geringd en weer in de kast zijn geplaatst, heeft de klimmer de eieren meegenomen en heeft Jos deze open gemaakt om te kijken wat er mee aan de hand was.
Een ei bleek onbevrucht, omdat er alleen maar vloeibare vulling uit kwam. Een ei had een uitgedroogde inhoud en het laatste ei bevatte een bijna volgroeide embryo.
Duidelijk was het bijna klare vogeltje te zien. De doodsoorzaak is altijd moeilijk te achterhalen. Waarschijnlijk is de eierschaal te dik geweest voor het kleinte om met zijn eitand de opening te maken waardoor het naar buiten kan.
It's all nature......Op hetzelfde adres werd ook een kerkuilenjong geringd, dat was overgebleven uit een broedsel van twee.
Het andere jong werd enkele weken geleden dood in de kast aangetroffen en bleek heel mager. Gelukkig heeft het tweede jong het wel overleefd en kon het gezamenlijk met een van de jonge ransuilen op een portretfoto.
Al met al weer twee nuttige en motiverende dagen
Rein Beentjes 22-5-2019