Ransuilen verrassen nog wel eens door vroege nestgevallen en vaak zijn wij te laat ter plekke om ze nog te kunnen ringen, maar omdat we vorig jaar nog net op tijd waren om dit nest te kunnen ringen werd deze locatie nu goed in de gaten gehouden en konden we het paartje in de gaten houden en werden er in maart 5 eieren gezien op het nest en zijn we dinsdagavond 23 april terug gegaan naar het nest om de jongen te gaan ringen.
Goed verscholen zit moeder en 1 jong op het nest en houden ons goed in de gaten, terwijl wij de ladder en de ringspullen klaar maken.
Bij het plaatsen van de ladder vloog mama meteen weg naar een naburige boom en bleef het jong ons aan zitten kijken vanaf het nest.
Tijd om de 5 jonge uilen van het nest af te halen en naar beneden te brengen.
5 jonge Ransuilen in het gras bij elkaar; gewoon een geweldig iets om te zien en van te mogen genieten. Duidelijk zichtbaar is dat er een kleine ukkepuk bij zit die het zwaar zal krijgen om tot volle wasdom te gaan komen, maar zolang de ouders voldoende voedsel blijven aanbrengen maakt hij een kans.
Nu snel de jonkies meten, wegen en ringen. Mama en ook Papa zijn in de buurt en houden ons scherp in de gaten.
Gelukkig hebben uilen niet al te scherpe snavels en had Jos weinig last van deze kleine die ( terecht ) terug vocht en hem in zijn hand beet. Uilen eten hun proooi met huid en haar op en hoeven deze dus niet eerst in stukken uit elkaar te trekken.
De kleine ukkepuk werd als laatste geringd en hopelijk vinden we deze ring niet terug in of om het nest bij een nacontrole later in het seizoen. De tijd zal het gaan leren.
In elk geval een geslaagde ringavond in de Assendelver polder en met een goed gevoel gaan we verder dit ringseizoen in!