De eerste drie nesten van Ransuilen zijn het afgelopen weekeinde al geringd en we waren net op tijd, want bij twee nesten stonden de jonge vogels al op het punt om het nest te verlaten. Op 3 mei is het eerste nest geringd met daarin 5 jongen en op 4 mei twee nesten met 4 en 5 jongen aanwezig. Dit is een mooie score en onderschrijft het idee van onze club dat door de zachte winter er nu voldoende voedsel is en we veel jonge vogels moeten gaan aantreffen dit voorjaar. Het eerste nest van 4 mei had vier jonge vogels en de volgende foto's willen wij u hiervan laten zien:
4 Gezonde jongen die het nest al snel zullen gaan verlaten en als "takkeling" nog in de nestboom zullen gaan verblijven. De bovenste foto geeft fraai de afweerhouding weer welke deze vogels aan kunnen nemen om zich groter te laten lijken als dat ze werkelijk zijn en de tweede foto is een mooi plaatje van de ogen en het gezichtsmasker dat zich nu aan het vormen is. De derde foto geeft een mooi beeld van vleugelpennen die in ontwikkeling zijn en de veren die zich vanuit de bloedspoelen ontwikkelen.
Na de herdenking van 20.00 uur zijn we weer op pad gegaan naar het volgende nest en daar troffen we 5 jonge vogels aan. Ook deze jongen waren in zeer goede gezondheid en zijn nu allemaal geringd. Bij aankomst zaten beide ouders dicht bij het nest in de boom en vlogen vervolgens weg om in een boom even verderop te gaan zitten en ons in de gaten te blijven houden. Jonge Ransuilen hebben een hoge "aaibaarheidsfactor" en de bewoners stonden dan ook te genieten van het werk dat we deden en de mogelijkheid om even een uil van dichtbij te kunnen zien. Het blijven natuurlijk roofvogels en meteen nadat alle 5 jonge vogels geringd waren zijn ze weer terug gezet op het nest, zodat de ouders er weer naar terug konden vliegen. Even na 21.00 uur sloten we een geslaagde ringronde af en zijn er dit weekeinde nu 14 geregistreerde jonge Ransuilen bijgeschreven in de Zaanstreek!
Tekst en fotografie© Jos Spijkerman
De afgelopen weken zijn we erg druk geweest binnen de werkgroep met het controleren van zowel de nestbroeders als de kastbroeders in onze regio. De meeste nesten zijn in kaart gebracht en fysiek gecontroleerd. Ondertussen krijgen we ook meldingen binnen van andere vogelaars die ergens een nest gezien hebben en die controleren we dan ook zo spoedig mogelijk. Op dit moment hebben we vogels die in alle stadia van het broeden verkeren; van eilegfase tot broedfase en zelfs al nesten met jonge vogels . Dit geeft ons wel wat meer ruimte met het ringen, want we hebben dan niet teveel nesten die we binnen een te korte periode moeten gaan bezoeken. We zullen u aan de hand van wat foto's even een beeld proberen te geven van deze controle werkzaamheden:
Eerst plaatsen we met een verlengstok een plankje voor de uitvlieg openening, zodat er geen vogels eventueel uit kunnen vliegen en/of springen. Vervolgens plaatsen we de ladder voorzichtig naast de kast en gaat iemend naar boven om de inhoud van de kast te controleren en dat doen we door voorzichtig even het deksel op te tillen en te kijken wat zich in de kast bevindt. Alleen als er gebroed wordt kunnen we het aantal eieren niet tellen en komen we op een ander moment weer terug bij de kast om te tellen.
Torenvalk kasten kunnen wij gemakkelijk met de spiegelstok controleren en helaas bleek deze kast leeg te zijn ten tijde van de controle. Tegenwoordig hebben wij veel van de kasten moeten verbouwen en er een middenspijl op aan moeten brengen en dit is om te voorkomen dat er Nijlganzen in gaan broeden. De foto hieronder geeft goed weer wat wij kunnen zien met de spiegelstok en in dit geval zien wij 4 eieren liggen in een andere Torenvalk kast in Assendelft.
Ook deze kast is in gebruik en Ellen wist een mooi plaatje te maken van de gelukkige bewoners, die even van het voorjaarszonnetje zaten te genieten.
Bij dit nest is reeds haast geboden, want als u goed kijkt ziet u voor de volwassen Ransuil nog net de twee grijze pluimpjes van een jong en bij Ransuilen vliegen de jongelingen niet uit vanaf het nest, maar verlaten het nest als ze groot genoeg zijn en verblijven dan nog een vervolgperiode in de boom als "takkeling" . Zodra jonge Ransuilen het nest verlaten hebben kunnen wij ze niet meer benaderen om te ringen, want het risico dat ze kunnen gaan springen is te groot. De komende week gaat de eerste ringronde beginnen van Ransuilen nesten waarvan de jonge vogels al oud en groot genoeg zijn, maar nog niet het nest verlaten hebben.
Tekst : Jos Spijkerman , fotografie © Ellen Tanger en Jos Spijkerman
Rondje Texel
Onze werkgroep plant elk jaar minimaal een dagje vogelen met elkaar. Dit jaar is de keuze gevallen op Texel. Op 29 maart jl. voeren we met de boot van half 9, met 10 van onze groep plus gast Henk Gans, over om daarna de eerste pleisterplaats: “Ottersaat”aan te doen. Een aangelegd natuurgebied, zoals er veel zijn op Texel, om de diversiteit van soorten te bevorderen. We werden vergast op een enorm aantal Noordse Sterns, die met elkaar een geweldig kabaal maakten. Mooie vluchten (balts) maakten het beeld van deze prachtige vogel compleet. Verder waren als bijzonderheden aanwezig: heel veel brandganzen en enkele kleine plevieren, alsmede kluten.
Hierna togen we naar “Dijkmanshuizen”, waar al enkele dagen een Amerikaanse Wintertaling was gemeld. Het is verdraaid moeilijk om deze vogel te onderscheiden, want het enige verschil met de ons bekende wintertaling is een verticale witte streep aan de voorzijde van het lijf. Inspannend speurwerk leverde helaas niets op, hij werd niet gespot. Wel was een koppel zwartkopmeeuwen een hoogtepuntje op deze plek. Onderweg naar de volgende plek, “Waagejot” dook plots een buizerd op met stevig gevederde poten. Helaas kregen we te weinig tijd om deze vogel goed te bekijken, zodat een heftige discussie ontstond (standaard gebruik bij vogelaars…) over de vraag of het nu wel of niet een Ruigpootbuizerd was. Uiteindelijk besloot de meerderheid dat het er geen was, omdat de banden op de staart ontbraken. Typisch geval van “Bijna Ruigpootbuizerd!”” . Het Waagejot bood ons veel kluten, die hier ook broeden.
“Utopia” is een inmiddels bekend gebied op Texel, waar geen auto’s mogen komen om de vogels rust te geven. Dus een lekkere wandeling in de nog frisse ochtend om het gebied te doorkruisen. Wat direct opviel waren de lammetjes op de dijk, waarvan enkele de koude nacht niet hadden overleefd. Natuurliefhebbers als we zijn werd geprobeerd een van de diertjes nog op te warmen, maar het gaf de geest in de armen van Inge. Dat zijn zaken die je niet wilt meemaken.
Al snel werden de negatieve gevoelens weggedrukt, omdat achter de dijken, na Utopia 2 Kraanvogels waren gesignaleerd. Via informatie van de plaatselijke wildwachten konden we ze al snel vinden en de oh ’s en ah ’s waren niet van de lucht. Een dergelijke waarneming doe je tenslotte niet elke dag. Inmiddels was de middag aangebroken en werd bij restaurant “De Robbenjager” de inwendige mens verwend met heerlijke gerechten. De zon en de warmte gaf een extra impuls voor de middag. Tenslotte werd op het terras een nieuwe vogelsoort aan de lijst toegevoegd: “De Texelse ruigpootpaalpieper”. De naam geeft de stemming van de groep goed weer……. Het betrof namelijk een graspieper, die even op een paaltje in het gras plaatsnam!
In “De Slufter” werd een wandeling gemaakt, waarbij de schoonheid van de natuur ons weer opviel. Qua vogels was de Havik de meest opvallende, omdat hij hier niet werd verwacht. Bovendien werd een mogelijke slechtvalk waargenomen. De aanwezigheid van deze roofvogels werd door de opgeschrikte mantelmeeuwen gemeld, nog voordat we ze zagen. Bovendien werd tijdens een korte tussenstop, waarbij we even van de zon genoten, Roodborsttapuiten gespot.
Als laatste plek togen we naar “De Mokbaai”, aan de meest zuidelijke punt van Texel. Mannetje Blauwe Kiekendief deed een mooie vlucht voor ons. In de baai was een enorme groep Scholeksters (genoemd werd 1127 exemplaren..) aan het foerageren. Pijlstaarten waren de kers op de taart.
Na een prachtige dag togen we voldaan huiswaarts, waarbij later bleek dat enkele echte “diehards” nog een ronde Wijde Wormer hadden gemaakt om enkele roofvogelkasten te bekijken. Een dag die voor herhaling vatbaar is.
Tekst : Rein Beentjes , fotografie © Jos Spijkerman
Bij inspectie van een buizerdnest in het Twiske trof werkgroeplid Ron Gans een dode buizerd aan. Daar het eruit zag dat de buizerd geen natuurlijke dood was gestorven heeft Ron de politie op de hoogte gebracht van zijn vondst. De politie Zaanstreek-Waterland is alert op roofvogelvervolging en de melding werd dan ook serieus opgepakt.
Bij aankomst van de politie bij het nest, bleek dat te hoog in de boom te zitten voor de aanwezige agenten en dus werd post Landsmeer van de regionale brandweer om hulp gevraagd. De brandweer heeft de dode buizerd met de ladder uit de boom gehaald. Roofvogels die onder verdachte omstandigheden dood worden gevonden (vergiftigd, geschoten, geklemd e.d.) moeten worden opgestuurd naar het Centraal Instituut voor Dierziekte Controle (CIDC) in Lelystad. De politie heeft de buizerd daarom voor nader onderzoek naar het CIDC gezonden, zodat de doodsoorzaak kon worden vastgesteld.
Op het dak van het ABN AMRO gebouw langs de zuidas van Amsterdam hebben we een Slechtvalken kast inclusief webcam en er zijn onlangs 4 jonge valken geboren. Helaas heeft 1 jong het niet lang vol weten te houden, maar we hopen dat de andere drie gezond zullen blijven en uiteindelijk zullen gaan uitvliegen . Wie interesse heeft in de beelden van deze webcam kan via de volgende link de vorderingen volgen :